05/06/20 – Het beeld van Puryear had zo uit Eva’s snipperbak kunnen komen. Ze ziet een stevig figuur met een gebogen rug en een geheven kop. Hij lijkt een beetje triest en toch is hij standvastig en tevreden. Dat maakt hem positief. Eva herkent hierin iets van zichzelf. Ze is tevreden, maar ook onrustig. Nieuwsgierig kijkt ze om zich heen, terwijl het leven verder rustig doorgaat. Ze denkt terug aan haar kindertijd waarin ze lekker lang en onbezorgd kon spelen. Er was geen druk om te presteren en geen deadline. Het zou fijn zijn om dat gevoel van toen weer eens te hebben. Ze leert nu veel van haar peuter. Tijdens het koekjes bakken drukken ze vormpjes uit. Hij legt alleen de restvormen van het deeg op de bakplaat. Hierdoor ontdekt Eva dat daar veel meer in te zien is. Daarom vind ze snippers ook zo fijn om mee te werken. Een snipper is niks anders dan een restvorm van een uitgeknipt figuur. Door ermee te schuiven en draaien ontstaan nieuwe beelden. In haar werk is de uil op een snipper neergestreken en heeft een nieuw idee boven z’n hoofd hangen. Hij houdt nog vast aan de grond, maar is al met z’n hoofd in de wolken.